تعیین تنوع ژنتیکی و حساسیت جدایه‌های ترایکوفایتون منتاگروفایتیس در برابر اثرات ضدقارچی عصاره‌ی اتانولی بنسرخ

درماتوفیت‌ها یک گروه از قارچ‌ها با خواص کراتینوفیلیک هستند. آنها قادرند با تولید آنزیم‌های پروتئولیتیک مانند کراتیناز به اپیدرم به ویژه لایه شاخی تهاجم برند. ترایکوفایتون منتاگروفایتیس یک گونه درماتوفیتی شایع جهانی است. این گونه بر اساس ویژگی‌های ژنتیکی‌ واریته‌های مختلفی دارد. در این مطالعه تنوع ژنتیکی 20 جدایه‌ی بالینی ترایکوفایتون منتاگروفایتیس و حساسیت آن‌ها به عصاره‌ی اتانولی گیاه بن‌سرخ ارزیابی شدند. تنوع ژنتیکی جدایه‌ها با روش RAPD – PCR با استفاده از 4 پرایمر OPN16، A08، OPD18 و R28 سنجش شد. سپس، حساسیت جدایه‌های ترایکوفایتون منتاگروفایتیس به عصاره‌ی بن‌سرخ با روش استاندارد میکرودایلوشن براث تعیین شد. مقادیرMIC جدایه‌ها بین mg/ml 1/6 و mg/ml 3/49 بودند (میانگین MIC: mg/ml 3/20)، در حالی‌که مقادیر MFC جدایه‌ها بین mg/ml 6/24 و 3/49 بودند (میانگین MFC: mg/ml 6/40). 28 قطعه DNA تکثیر شده‌ در واکنش RAPD-PCR به دست آمدند. بیشترین قطعات DNA تکثیر شده (9 باند) مربوط به پرایمر OPD18 بودند. پرایمر R28 کمترین قطعات DNA تکثیر شده (5 باند) را نشان داد. دندروگرام ترسیم‌ شده 3 گروه اصلی را بین 20 جدایه‌ی ترایکوفایتون منتاگروفایتیس بر اساس تمام پرایمرها در فاصله ژنتیکی 65% شناسایی کرد. اکثر جدایه‌های ترایکوفایتون منتاگروفایتیس (75%) در گروه 2 قرار گرفتند و 100% تشابه ژنتیکی فقط بین 2 جدایه مشاهده شد. چنین نتیجه‌گیری شد که تمام ژنوتیپ‌های ترایکوفایتون منتاگروفایتیس حساس به بن‌سرخ بودند. ارتباط بین حساسیت ضدقارچی و ژنوتیپ ترایکوفایتون منتاگروفایتیس ممکن است از اهمیت بالقوه درمانی برخوردار باشد و مطالعات گسترده‌تری برای اثبات این یافته ضروری هستند.